Bu yıl da orman yangınları başladı. Cennet yurdumuzun canım ormanları her sene yanıyor, yakılıyor. Değişen hiçbir şey yok. Ormanlar her ülkenin olduğu gibi bizim ülkemizin de tabiî kaynakları. Can varlığımız, zenginlik kaynağımız, olmazsa olmazımız ama değerini bilmediğimiz, bilemediğimiz... Bu güzel ülkenin ormanlarının her yıl yakılması, ne hazindir ki kavga sebebi oluyor. İktidar muhalefeti, muhalefet iktidarı suçluyor. Ortak bir çözümde buluşamamak acı ama yürek yakan bir hakikat... Canım ormanlarımızın her yıl yakılması bazı işlerin yapılmadığını veya eksik yapıldığını göstermez mi? Onlarca yılda can bulan, ülkemize güzellik ve zenginlik katan ormanlarımızın bir hainin yaktığı ateşle yok olması hangi vicdanı sızlatmaz ki... Ormanı yakan kişi veya kişilerin yakalanması ormanları geri getirmiyor. Onlara verilecek en ağır ceza bile ormanlarımızın yakılması ve eksilmesi hakikatini değiştirmiyor. Orman yanmaya başladıktan sonra yangına müdahale etmek bize göre işe geç kalmaktır. Asıl yapılması gereken, ormanlar yanmaya veya yakılmaya başlamadan tedbir almak, ormanların yanmasını ve yakılmasını engellemektir. Her orman yangınıyla birlikte ormanlarımız eksiliyor, oksijenimiz eksiliyor, tabiî güzelliklerimiz eksiliyor, ormanlarda yaşayan her türlü canlı varlık eksiliyor, güzelliklerimiz de eksiliyor. Belki insanlığımız da... Kim bilir... En son, Marmaris’te başlayan, yazıyı yazdığımız cuma günü öğle saatlerinde hâlâ devam eden bu orman yangınının son olmasını diliyor ama bu temennimizin gerçekleşmeyeceğini de biliyoruz.